.

نبرد جاری بین مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی(سیف‌القدس) که از غروب دوشنبه 20 اردیبهشت‌ماه 1400 آغاز شده،
«ترین» و «بی‌سابقه» زیاد دارد. از نحوه شروع جنگ و حملات موشکی مقاومت بگیر تا اهدافی که در سرزمین‌های‌ اشغالی انتخاب می‌شوند را اگر مرور کنید، از این «بی‌سابقه»‌ها پیدا می‌کنید.
جرقه شروع این جنگ، از منطقه «شیخ جراح» قدس زده شد. جایی ‌که صهیونیست‌ها در اقدامی «بی‌سابقه»، تصمیم گرفتند 500 فلسطینی را به یک‌‌باره اخراج و خانه‌هایشان را تخریب یا مصادره کنند و این در حالی است که پیش از این‌ اشغالگران، اقدام به تخریب یا مصادره خانه در این وسعت نمی‌کردند. یعنی جرأت چنین کاری را نداشتند. به اینکه چرا این‌بار دست به چنین حماقتی زدند در پایان خواهیم پرداخت. صهیونیست‌ها حداکثر چند خانه را با استفاده از بولدوزر تخریب و ساکنانش را آواره می‌کردند. این‌بار اما دادگاهی صهیونیستی با یک رای! حکم به اخراج 500 فلسطینی داد که بی‌سابقه است.
با همین یک حکم، منطقه شیخ جراح، سایر مناطق قدس و کرانه باختری درگیر زدوخوردهای خونینی بین جوانان فلسطینی و نظامیان صهیونیست شد. اعتراض‌های سیاسی و بی‌خاصیت بین‌الملل علیه خشونت بالای صهیونیست‌ها طبق معمول، نتوانست جلوی جنایات صهیونیست‌ها را بگیرد. اینجا بود که اتفاق مهم بعدی رخ داد: وقوع جنگ. این‌بار برخلاف دفعات قبل، ضربه اول جنگ را فلسطینی‌ها با شلیک ده‌ها موشک و راکت به شهرک‌های صهیونیست زده و همه را غافلگیر کردند (اگرچه این حرکت بعد از جنایت صهیونیست‌ها در تخریب خانه فلسطینیان در شیخ جراح صورت گرفت).پیش از این، شروع جنگ‌ها، تقریبا همیشه با صهیونیست‌ها بود. این جنگ یک «بی‌سابقه» دیگر را هم در همان لحظه شروع، خلق کرد و آن چیزی نبود جز، شروع جنگی دیگر در دلِ همین جنگ!
همزمان با شلیک موشک‌ها و راکت‌های مقاومت فلسطین از غزه، فلسطینی‌های ساکن سرزمین‌های‌ اشغالی و کرانه باختری نیز، دست به سلاح شده و یک جنگ شهری و خونین دیگر به راه افتاد. رفته‌رفته شهرک‌نشینان صهیونیست نیز وارد این جنگ شدند و اوضاع در سرزمین‌های‌ اشغالی بغرنج و پیچیده‌تر شد. رژیم صهیونیستی این‌بار از دو جبهه تحت حملات نظامی قرار گرفته است. افکار عمومی جهان، جبهه سومی ‌است که از سوی دیگر صهیونیست‌ها و حامیان این رژیم را تحت فشار قرار داده است.
فلسطینی‌ها شهر قدس را هم در این جنگ، برای نخستین‌بار، جزو اهداف خود تعریف کرده‌اند. این انتخاب هم «بی‌سابقه» است. یک دلیل مهم برای این انتخاب می‌تواند، افزایش دقت موشک‌های مقاومت باشد. به‌دلیل تقدس این شهر برای مسلمانان، پیش از این، این نگرانی وجود داشت که، حمله به مواضع صهیونیست‌ها در آن، می‌تواند مناطق مقدس را به خطر اندازد. اما حالا و با آمدن موشک‌هایی که علاوه بر قدرت تخریب، دقت بالایی هم دارند، می‌شود با خیالی آسوده‌تر، اهداف صهیونیست‌ها در این شهر را هدف قرار داد. بد نیست بدانید برد موشک‌های مقاومت فلسطین در سال 2000 یک کیلومتر و با دقت پایین بود؛ حالا و در سال 2021 اما برد این موشک‌ها به 250 کیلومتر رسیده و می‌توان به این موشک‌ها لقب «نقطه‌زن» را هم داد! (موشک عیاش). اکنون که در حال مطالعه این یادداشت هستید، هیچ نقطه‌ای از خاک این سرزمین غصب شده، از تیررس موشک‌های دقیق مقاومت دور نیست و این، یکی دیگر از آن «بی‌سابقه‌ها»ست. دیروز رسانه‌های خبری به نقل از «رادیو ارتش اسرائیل» نوشتند، موشک‌های مقاومت در این جنگ برای نخستین‌بار توانستند 75 درصد ساکنان سرزمین‌های‌ اشغالی را به پناهگاه‌ها فراری دهند. یک لحظه تصور کنید، 75 درصد جمعیت یک کشور غصب شده، از ‌ترس فلسطینی‌ها در پناهگاه‌ها زندگی کنند!
حجم موشک‌ها و راکت‌های شلیک‌شده به سرزمین‌های‌ اشغالی نیز یکی دیگر از «ترین»‌های این نبرد است. به گفته نتانیاهو در این جنگ بیش از 4000 موشک و راکت به سرزمین‌های‌ اشغالی شلیک شده و به گفته سخنگوی ارتش این رژیم، تاکنون و در تاریخ جنگ‌های این
رژیم این تعداد موشک به اسرائیل شلیک نشده بود. به این نکته هم توجه کنید که این نبرد همچنان ادامه دارد و روزانه صدها موشک و پهپاد به پایگاه‌های نظامی، کشتی‌های جنگی، فرودگاه‌ها و مناطق حساس این سرزمین شلیک می‌شود. طی 73 سالی که از عمر رژیم جعلی اسرائیل می‌گذرد، تاکنون سابقه نداشته فرودگاه‌های آن،
به چنین وضعی دچار شده باشند. عبدالباری عطوان، نویسنده شهیر جهان عرب در این‌باره می‌گوید، «اسرائیل بعد از 73 سال به نقطه‌ای رسیده که فرودگاه امن ندارد و این موضوع، بی‌سابقه است».
سانسور میزان خسارات و تلفات حملات مقاومت فلسطین از سوی رسانه‌ها و مقامات رژیم صهیونیستی، از دیگر مسائل قابل توجه در این جنگ است. در حالی که فلسطینی‌ها لحظه به لحظه شمار شهدا و مجروحین خود و همین‌طور، میزان خسارت‌شان را اعلام می‌کنند، صهیونیست‌ها با اعلام قطره‌چکانی تلفات و خسارات خود، هدف بسیار مهم دیگری را دنبال می‌کنند. دیروز سخنگوی ارتش این رژیم شمار تلفات خود را 12 نفر! اعلام کرد. سانسور چنین اخباری از سوی صهیونیست‌ها، مسبوق به سابقه است. اما اینکه چرا سانسور می‌کنند، یک دلیل مهم، به ذهن حقیر خطور می‌کند. بخوانید:
«امنیت» برای سرزمینی که‌ اشغال شده و 70 سال است‌ اشغالگرانش، نگران فروپاشی‌اند، حکم «شاهرگ» را دارد. هیچ چیز برای گردانندگان چنین سرزمینی، مثل «امنیت» حیاتی نیست چرا که ساکنانش، مهاجران یهودی هستند که با وعده «زندگی آرام و مرفه» از سرتاسر دنیا منتقل شده‌اند. این یعنی، مهاجران در صورت از دست رفتن آرامش و امنیت، ممکن است دوباره دست به مهاجرت معکوس بزنند. همان نکته مهمی ‌که «عطوان» دو روز پیش به آن‌ اشاره و اعلام کرد «اسرائیلی‌ها با مشاهده حملات گسترده موشکی فلسطینی‌ها، چمدان‌هایشان را بسته‌اند و فقط منتظرند، فرودگاه‌ها دوباره فعالیت خود را از سر بگیرند»(!)
برای جلوگیری از مهاجرت معکوس، باید «خطر» را کمرنگ
و وضعیت دشمن را «وخیم» جلوه داد. راز سانسور شدید خسارات
و تلفات از سوی صهیونیست‌ها می‌تواند، همین نکته باشد. آنها باید اخبار تلفات و خسارات خود را سانسور و تلفات و خسارات مقاومت فلسطین را «برجسته» کنند. راز بمباران برج‌ها، خانه‌ها، بیمارستان‌ها، مدارس، بانک‌ها، ادارات پلیس، دفاتر خبرگزاری‌ها، رسانه‌ها و تصویر‌برداری و انتشار آن در حد گسترده توسط این رژیم نیز، در همین چارچوب قابل تحلیل است.
اما اینکه چرا رژیم صهیونیستی دست به حماقت زد و آتش چنین جنگی را در «شیخ جراح» روشن کرد، می‌تواند پاسخ‌های متفاوتی داشته باشد. «شاید» نتانیاهو روی خیانت آن چند کشور مرتجع عربی حساب باز کرده بود. شاید هم، فکر نمی‌کرد فلسطینی‌ها این‌طور محکم پای کار بیایند. شاید هم به‌دنبال فرار از شکست‌های سیاسی و محاکمه‌ای است که انتظارش را می‌کشند. عمر سیاسی نتانیاهو به‌دلیل درگیر شدن با بحران‌های پیچیده داخلی و همین‌طور پرونده‌های فساد خود و خانواده‌اش، با «خطر جدی» مواجه است. از آن‌سو این رژیم از درون دچار شکاف‌های سیاسی و اجتماعی شده و کارشناسان زیادی نسبت به دو شقه شدن این جامعه هشدار داده‌اند. تشکیل 4 دولت «بی‌ثبات» طی 2 سال و برگزاری تظاهرات‌های هفتگی مقابل محل اسکان نتانیاهو در تل‌آویو آن هم برای چند ماه پیاپی بهترین دلیل برای اثبات وجود چنین «بی‌ثباتی» و «شکافی» در «جامعه تحمیل‌شده اسرائیل» است. به این نکته هم باید توجه کرد که به زعم نتانیاهو! این جنگ لااقل تا این لحظه، به نفعِ وی تمام شده و جلوی حذف سیاسی و محاکمه او را گرفته است! وجود این حجم خباثت در یک بشر هم به نوبه خود «بی‌‌سابقه» است. اگر این تحلیل درست باشد، نتانیاهو در میان تمام مقامات پست این رژیم، یکی از آن «پست‌ترین»‌هاست!
به آخرین «ترین» این جنگ روزنامه اسرائیلی «هاآرتص»‌
اشاره کرده آنجا که می‌نویسد: «این جنگ، بدترین شکست تاریخ اسرائیل بود».

جعفر بلوری